又译作:最后一个莫希干人 库柏一向以描写惊险场面和自然景物见称。在《最后的莫希干人》中,他充分利用蕴藏着不可知的威胁的浓密森林,以及神秘莫测的印第安人的生活方式,来渲染浪漫色彩。在他的笔下,印第安人出没的森林和草原,都被赋予瑰丽的色彩。本书结构复杂精巧,内容紧张生动,故事情节悬念重重,人物命运瞬间万变,步步深入,引人入胜。这也是本书一百多年来得以在全世界广为流传、经久不衰的一个主要原因。  | 
	
| 译本序 (2) (3) (4) | |||||||||
| 001 | 002 | 003 | 004 | 005 | 006 | 007 | 008 | 009 | 010 | 
| 011 | 012 | 013 | 014 | 015 | 016 | 017 | 018 | 019 | 020 | 
| 021 | 022 | 023 | 024 | 025 | 026 | 027 | 028 | 029 | 030 | 
| 031 | 032 | 033 | 034 | 035 | 036 | 037 | 038 | 039 | 040 | 
| 041 | 042 | 043 | 044 | 045 | 046 | 047 | 048 | 049 | 050 | 
| 051 | 052 | 053 | 054 | 055 | 056 | 057 | 058 | 059 | 060 | 
| 061 | 062 | 063 | 064 | 065 | 066 | 067 | 068 | 069 | 070 | 
| 071 | 072 | 073 | 074 | 075 | 076 | 077 | 078 | 079 | 080 | 
| 081 | 082 | 083 | 084 | 085 | 086 | 087 | 088 | 089 | 090 | 
| 091 | 092 | 093 | 094 | 095 | 096 | 097 | 098 | 099 | 100 | 
| 101 | 102 | 103 | 104 | 105 | 106 | 107 | 108 | 109 | 110 | 
| 111 | 112 | 113 | 114 | 115 | 116 | 117 | 118 | 119 | 120 | 
| 121 | 122 | 123 | |||||||